Het moest er ooit eens van komen: mijn blog handelt vandaag over de schone wereld van de politiek.
En nee, ik ga het niet hebben over die olijke kwistenbiebel van een Michel Daerden, minister van staat en grootstedenbeleid, die zoals elke gezonde Belg wel eens een glaasje lust en ondertussen België en haar ganse bevolking totaal te kakken zet voor de internationale pers. Youtube zou Youtube niet zijn zonder onzen Michel. Trouwens een land zo groot als een schaamlap heeft zowaar een minister voor grootstedenbeleid. Over megalomanie gesproken?
Ik ga het zeker niet hebben over mijn beste vriend Didier Reynders, minister van mijn klote en eigenzakbeleid. Zonder enige scrupule schrapt die microvezeltafelvod de minimumprijs voor tabak en gooit in een ruk het ganse anti-rookbeleid door de papierversnipperaar. En waarom ook niet? Nu kan Didier immers rondracen op Francorchamps in een gloednieuwe, knalrode bolide met grote stickers van Marlboro, Belga en St.-Michel op de achterruit. Wie kan daar iets tegen hebben?
En ook niet over ons mini-ministerke van defensie: Pieter De Crem. Want wie stoort zich nu aan een kleine schavuit die graag met geweertjes en pantserwagentjes speelt? Niemand toch? Zo schattig. Pif, paf, poef en rekke tekke tek. Het leger is inderdaad in goede handjes. Trouwens, die jongen heeft vele vriendjes en nodigt ze met plezier uit op zijn paradeke van de 21st juli. En die Congolese knaapjes kunnen dan achteraf lekker op Pieterke's kamer komen spelen met de soldaatjes. Perfect toch?
Ik wil al helemaal geen woord reppen over de fratsen van onze minister van justitie: de weledele heer Stefaan De Clerck. Aan een gedegen beleid heeft die man geen enkele boodschap. En waarom zou hij ook? De vorige keer heeft hij al voor een leuke catastrofe gezorgd en bovendien zonder kleerscheuren overleefd. Dus waarom deze keer ook niet. En natuurlijk, het uitsturen van je gevangenen naar een ander land is echt wel een goed idee. Kijk maar naar Australië.
Nee, ik ga mij niet laten kennen. Weg met al die antipolitiek. Vandaag heb ik het enkel over al het goede dat de Belgische politiek zijn mensen heeft gegeven. Niets dan goeds. Alleen de successen en geen gezeik en geklaag over hoe erg het gesteld is met ons apenlandje. Voila, een nieuwe, frisse wind...
Euhm...
Wel spijtig dat mijn post nu zo snel klaar is, he?
Comments