De boerenbuiten. Zuivere lucht. Kabbelende beekjes tussen groene weiden. Een jongeman op zoek naar zijn koetje Bella. Een stal, met daarin een paar mannen druk in de weer een varkentje te verkrachten. Oink. Oink.
Calvaire, een Waalse horrorprent uit 2004 van Fabrice Du Welz, heeft het allemaal. En bovendien: alles lekker overgoten met dat typisch Belgisch sausje onderkoeld absurdisme. Wat wil een mens nog meer?
Bloed natuurlijk! En liters. Wat zeg ik? Hectoliters! En lichaamsdelen die alle kanten uit vliegen. En tonnen pus en slijm. Why not?
Hmmm. Dat was de regisseur even vergeten. Zelfs als er wat actie volgt, gebeurt dit meestal off-screen. Maar soit, niet elke horrorfilm heeft van die gore-momenten nodig natuurlijk. Als 't verhaal maar goed is...
Marc Stevens, een slagerzanger die van het ene rusthuis naar het andere trekt, krijgt motorpanne en besluit in een afgezonderde herberg de nacht door te brengen. Het duurt niet lang of deze sukkelaar belandt in de klauwen van de herbergier, die ervan overtuigd is dat Marc zijn gevluchte vrouw is. Inderdaad. Zijn vrouw!
Je vraagt je af waar dit verhaal naartoe gaat?
Euhm. Naar nergens...
Maar gelukkig is er nog de muziek. Allez, een klein stukje muziek. Maar dan wel supergoed. Oordeel zelf!
Calvaire, een aanrader? Absoluut, maar je hebt zonet wel de beste scène gezien.
Tja.
Toe, speel het nog nekeer...
Volgende week serveren we Belgische gruwel op grootmoeders wijze. He he he.
Comments