De lente is nog maar pas in het land of de sappen beginnen weer vlijtig te stromen. En neen, dan heb ik het niet enkel over de capillaire krachten die door onze gebladerde vrienden trekken. Ook de hartslag van de Homo Universalis bonst weer door je lijf en geeft weer energie om je partner diep in de ogen te kijken en unisono een strijdkreet door het huis te laten galmen.
"Lenteschoonmaak!"
Zoals elk jaar zwieber je dan je zwabber langs plaatsen die je in geen maanden hebt beroerd en schuif je die oude doos weer een extra tien centimeter onder het bed.
Maar niet dit jaar.
Ik ontdeed me van mijn zwabber en lichtte het deksel van een schat aan herinneringen. Het duurde niet lang of ik had een oude zakagenda van 1989 in de hand. Wat ooit begonnen was als een plan om dagelijks mijn overpeinzingen neer te pennen, bleek al snel te ambitieus voor deze drukbezette puber. Maar de enkele pagina's die de tand des tijds hebben doorstaan, geven een hartverwarmende glimp van een genie in wording.
"Geen idee waar het is fout gelopen... eerlijk."
In de komende week geef ik jullie in primeur een inkijk in dit historisch document. Vandaag de eerste drie pagina's waarin ik me netjes voorstel.
Gesigneerde versies zijn op aanvraag verkrijgbaar.
Comments