Het werd tijd! Na eeuwen van geweld en oorlog, kent het pacifisme eindelijk een echte doorbraak. Een nieuwe tijd van vrede en respect is aangebroken en dat stemt mij ongelofelijk gelukkig.
 |
| Pif, poef, paf... en je broek zakt af! |
En je zou voor minder. Eindelijk realiseren de Westerse landen zich dat indien je wapens te koop aanbiedt, de kopers wel eens zo ad rem zouden kunnen zijn om de bijgeleverde handleiding te lezen. Inderdaad, jarenlang is het de politici ontgaan dat die bewuste handleidingen steevast beginnen met: "Richt het wapen op de persoon. Druk op knopje. Boem. Persoon in stukjes." Maar dit onbegrip is nu wel degelijk van de baan. Gelukkig maar!
De mythe dat high-tech wapens enkel gebruikt worden in musea om achter glas aan te tonen hoe knap die ingenieurs van FN Herstal wel zijn, is nu helemaal de wereld uit. Dat wapens enkel door verzamelaars gekocht worden om in Panini albums te plakken, blijkt trouwens ook een pertinente misvatting. En dat wapens de ideale accessoires zijn om in combinatie met Gucci-bottinnekes en een Delvaux-handtasje te dragen, dat gelooft niemand meer.
Neen, wapens dienen om mensen neer te maaien, te killen, tot frut te schieten of naar de haaien te helpen. Dat is nu eindelijk onomstotelijk bewezen. Kijk maar naar de verontwaardiging van de politicus die zijn eigen wapens herkent in menig buitenlands conflict. Uiteraard had die niet eerder in het snuitje dat wapens voor onheuse doeleinden konden gebruikt worden. Laat het uit, seg. Wapens zijn immers slecht. Wapens zijn verderfelijk. Tenzij natuurlijk... je er wat geld door in het laatje brengt, niet? Wie kan daar nu iets op tegen hebben?
Maar het mooiste bewijs dat de wereld nu echt het pacifisme hoog in het vaandel draagt, is wel de sublieme internationale reactie op het conflict in Libië. Uiteraard zou het invoeren van een no-fly-zone enkel maar leiden tot een schending van 's land's soevereiniteit, met meer bloedvergieten tot gevolg! Foei, foei. Ons moeien met de politiek van een ander land? Dat zou compleet ongehoord zijn.
Eerst was er nog wel wat verdeeldheid in internationale kringen, maar toen Gaddafi weer vat kreeg over 'zijn' olievelden werd gelukkig unaniem beslist om vredig toe te kijken aan de rand van het veld. In naam van de olie... euhm... vrede! En voor het welzijn van het Libische volk... althans die paar mensen die het nog zullen overleven, natuurlijk.
Welkom in onze nieuwe, geweldloze wereld.
Comments