"'t Seffes, bie 't uutvoaren, zuult 't join da doadeure weil zien", sprak de man gisteren vol animo. Nu hadden wij -projectleiders van VRT- tot dan toe redelijk goed begrepen wat er gezegd werd, al was het met enige moeite. Zo snapten we dat er verschillende soorten boten waren en dat wij ons bevonden op een boot die onder één van die soorten boten viel te klasseren. Welk soort precies viel onmogelijk met zekerheid te zeggen. Allesinzs had die van ons een kiel en zat dat ding onderaan. En naar het schijnt was er ook iets met stokjes aan de zijkant.
 |
| Inderdaad, gisteren had zo hard geregend dat we na het zeilen wel van kleren moesten veranderen [foto komt mogelijk niet overeen met de werkelijkheid] |
Maar 't was pas op de vraag of dat zeilen moeilijk was dat we toch een iet wat verontruste blik op onze gezichten kregen. "Niejet, niejet, da es voor miene gin problème, want 't zinne kik ni dien den effor doene. Gulder goat voaren. Ek kikke gewoen toe en geef af en toe wa teps, he mennekes", zei onze schipper.
Moar alle boereleute op een stokje, nu bleek het zeilen wel erg goed mee te vallen en het duurde dan ook niet lang of we gaven allemaal van sjette. Het feit dat er omzeggens geen wind was, dat het constant regende en we bijna niets zagen door de mist, kon de pret niet drukken. Het gevoel om één te zijn met de elementen valt niet te onderschatten. Al moet ik zeggen dat met ijskoude, verkleunde vingers achteraf voor een urinoir staan ook een niet te onderschatten ervaring kan zijn.
Bakboord, stuurboord, overstag gaan, fok, grootzeil, knijpen... al die termen beginnen voor mij nu echt wel iets te betekenen. Het duurde wel even voor ik door had dat er met die stokjes aan de zijkant, de fenders (stootwillen) werden bedoeld die moeten verhinderen dat de boot bij het botsten tegen de kade beschadigd raakt. Ook toen onze schipper probeerde uit te leggen hoe je deze fenders aan de boot vastknoopt, moest ik concluderen dat je door gewoon wat lusjes in het touw te leggen niet noodzakelijkerwijs een knoop krijgt. Ik probeerde nochthans goed op te letten, want je weet maar nooit waar die knoopvaardigheid ooit van pas kan komen. Nu weet ik dit eigenlijk wel, maar ik heb een bepaald iemand beloofd om te stoppen met het onthullen van bedgeheimen.
Het enige minpuntje dat ik te vermelden heb, is dat we niet zijn toegekomen tot het uittesten van die oude Nederlandse traditie: kielhalen. Ik had mij nochtans vooraf goed gedocumenteerd en ontdekt dat deze praktijk nog steeds in gebruik is. Zo heeft zes jaar geleden de rechtbank van de Britse marine een zekere Richard Cowell bedreigd met deze straf indien hij zijn kandidatuur voor Mr Gay UK niet zou intrekken.
Niets mis met oude tradities in ere te houden, toch? Bovendien is dit net iets humaner dan die gloeiend hete pook in de poep, hé.
Waarom zo ineens van het onderwerp zeilen naar homo's springen? Ik snap de link ook niet...
Comments