Jawel, het is weer zover. Ik kan mijn paradigma weer in de vuilbak gooien. Dit heeft alles te maken met de dood van die mensengod Steve Jobs, je weet wel, de baas van Apple. Bye, bye, zielenrust! Mijn wereld staat nu helemaal op zijn kop.
Maar ik voel dat ik lezers aan het verliezen ben, dus eerst even een paar stapjes terug. Wat is in hemelsnaam een paradigma? Kort door de bocht geredeneerd kan je stellen dat een paradigma een wereldbeeld is waartegen je al je levensvragen kan afwegen. Een soort referentiekader, dus. Als je bovendien spreekt over de immens hippe term paradigm shift, dan kom je te vertellen dat je jouw referentiekader moet aanpassen omwille van veranderingen in je omgeving. Voila. Simpel.
Even een voorbeeldje dat alles duidelijk maakt: "Bart De Wever is hoogdringend toe aan een paradigm shift." Gisteren was deze sympathieke smoutebol met kraaloogjes te horen op Radio 1, waar hij fulmineerde over het feit dat omwille van de resultaten van de onderhandelingen van 1001 nacht de Walen carte blanche hebben om in Halle-Vilvoorde hun eigen taaltje op te dringen. De stelling van hollebolle Bart gaat dus als volgt: "Laat je toe dat er Franstalige rechters werken in een bepaald kanton, dan heeft dit een aanzuigeffect op inwijkelingen die weigeren Nederlands te praten." Zijn paradigma leert hem dus dat de bevolking wakker ligt van wat de politiek dicteert en trouw zijn gedrag zal aanpassen aan die wetgeving. Alsof ook maar één Franstalige nu zoiets heeft van: "Joepie, de rechters in Halle-Vilvoorde moeten mijn potentiële toekomstige rechtzaak in 't Frans afhandelen dus vanaf vandaag spreek ik enkel Frans!" Komaan mennekes, zo werkt dat echt wel niet, he. Als iemand echt Frans wil praten dan zal ie ook Frans praten. Ongeacht de wet! Zo een onderhandeld politiek compromis zal daar echt niets aan veranderen. Het enige wat er daardoor wijzigt is dat een bestaande situatie nu ook in de wet staat neergeschreven. That's all. Dus, Bartje, hoogtijd voor een paradigm shift, zodat je je eindelijk eens druk maken kan over dingen die echt belangrijk zijn.
Maar ik wou het hier dus een keer over mezelf hebben. Enkele dagen geleden las ik in de Metro: "De concurrentie zit hardwarefabrikant Apple op de hielen om als eerste producten met een gebogen scherm op de markt te brengen." "Eindelijk!", dacht ik toen en bracht terstond een vreugdedansje ten berde. Dat is nu echt waar ik al jaren op wacht: een gebogen scherm! Na jaren van technologische innovaties die de oude CRT beeldschermen zo plat mogelijk probeerden te maken en uiteindelijk resulteerden in de ontwikkeling van plasma-, LCD- en LED-schermen, beseft eindelijk iemand dat gebogen eigenlijk veel beter is. Uiteraard want gebogen is... niet plat. En bovendien zal je door een gebogen scherm als snel meer... euhm... buiging op je scherm zien. En iedereen weet dat gebogen beter is dan... niet gebogen, natuurlijk. Het artikel vervolgde nog met: "Het is wel niet zeker dat het hier om smartphones gaat. Het kunnen dus ook mediaspelers met een gebogen scherm worden." Oooo, hoe spannend! Ik kon het niet meer uithouden van de anticipatie. Denk aan al die nuttige dingen die je met een gebogen scherm kan doen... zoals... naar een gebogen scherm kijken en je afvragen waarom dat nu zo nodig gebogen moest zijn.
Maar helaas, de bedenker van dit wonderbaarlijk concept is komen te gaan. We zullen dus nooit meer kunnen achterhalen wat die geniale man in gedachten had met dat gebogen scherm. Maar om hem te eren zullen we allen massaal gebogen schermen kopen, om dan gezamenlijk ons af te vragen waarom.
Vandaar dat ik vandaag ook gestart ben mijn eigen paradigma te herdefiniëren.
Plat is slecht. Gebogen is goed. Plat is slecht. Gebogen is goed. Plat is slecht. Gebogen is goed. Plat is slecht. Gebogen is goed. ...
Comments