Al is het voor mij dit jaar zo klaar als een klontje dat Montenegro het Songfestival gaat winnen, toch kon ik het niet laten om als VRT-medewerker een exclusief afspraakje met onze eigenste Iris te versieren. Het resultaat is een intiem gesprek waar de jonge zangeres zonder schroom het beste in haarzelf naar boven liet komen.

Geert: Dag Iris. Mogen we jou de vrouwelijke Tom Dice noemen?
Iris: Oh, het is een hele eer als je met Tom Dice wordt vergelijkt. Zeker.
Geert: Vergeleken...
Iris: Ah, sorry. Ik heb me verspreekt.
Geert: Soit. Je bent al op jonge leeftijd met muziek begonnen. Je lijkt wel een geboren zangvogel.
Iris: Inderdaad, dat van die vogel hoor ik wel vaker. Al is het dan meestal in termen van ‘verkouden kalkoen’. Ja, ik hou erg veel van complimentjes.
Geert: Ben je zeker dat ze je niet verwarren met de Nederlandse inzending?
Iris: Nee, waarom?
Geert: Wel die... Ach, laat maar. Je bent de jongste deelnemer dit jaar. Hoe oud ben je nu?
Iris: [steekt, na even nadenken, aarzelend 6 vingertjes op] Mijn mama had mij eerst ingeschreven voor Eurosong for Kids, maar bij de auditie bleken mijn tetjes te groot. Spijtig, nu mag mijn mama niet gratis mee.
Geert: Da’s niet gemakkelijk, begrijp ik. En dan moet je nog zingen in een andere taal? Engels, naar het schijnt?
 

"Mama heeft maar voor één dag boterhammen gesmeerd"

Iris: Verie true dat tits. Ai speek vloeiend englisch. Men kannot hier mijn dialekt.
Geert: Mooi, mooi. Ben je voorstander van kitch en actie op het podium?
Iris: Die ken ik niet? Of is dat de Ierse inzending?
Geert: Euhm, volgende vraag. Is het waar dat je in Bakoe een imitatie van een heks gaat brengen, inclusief bezem en wrat op de neus?
Iris: Absoluut niet! Dat is een vuile roddel. Al wat ik doe, is zuiver en echt. Voor mij geen imitaties. Trouwens, dat van die bezem wordt erg overdreven. Ik gebruik hem enkel maar bij mijn entree op het podium. Maar in de ketel zit wel geen echt brouwsel [lacht], dat is namelijk een rookmachine. De organisatie deed redelijk moeilijk over die varkensogen en dat kippenbloed. [zucht]
Geert: [Slik] Je komt dus op al bengelend aan een touw?
Iris: Niets van! Ik ga voor autoten... autten... euhm... echtheid. Waarom zou ik trouwens een touw nodig hebben... [vervalt in een minutenlang gekir; de glazen op tafel barsten net niet]
 

"Mijn mama had mij eerst inschreven voor Eurosong for Kids"

Geert: En wie denk je dat in Bakoe je grootste concurrent zal zijn?
Iris: Humpeldinherteding, zeker weten. Als je zijn leeftijd bij de mijne optelt, dan krijg je... euhm... een groot getal. Maar uiteindelijk kan die niet op tegen mijn tetjes, denk ik maar.
Geert: Goed gesproken, maar je mag ze nu gerust weer terugsteken, hoor. Verder nu. Maak je je zorgen over de organisatie in Azerbeidzjan?
Iris: Organisatie in Azerbe... bijnajan... euhm... Bakoe? Neen, helemaal niet. Mijn mama gaat voor die dag extra veel boterhammekes smeren. Geen probleem.
Geert: Je bedoelt ‘voor die dagen’?
Iris: Wat? Duurt dat ding daar langer dan één dag? Dat hebben ze mij niet verteld. Mama! Mama!!

Iris stormt verontwaardigd de kamer uit, op zoek naar haar moeder. Uit pure verbijstering vergeet ze haar bezem. Nieuwsgierig als ik ben, probeer ik hem even uit, maar ik krijg er geen beweging in.

‘Zie je wel’, denk ik, ‘ook dit jaar maken we totaal geen kans’.

Montenegro daarentegen...

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=sTSveOAuluo]

Kan je niet wachten om Iris voor een publiek van miljoenen kijkers te zien afgaan? Geen probleem, nu dinsdag is het zover: de eerste halve finale... rechtstreeks op één. Huiver mee... of lees achteraf mijn blog.